Piekary Śląskie, 26.06.2020 r.
Drodzy, moi Nauczyciele!
A kiedy przekraczasz próg, który bałeś się dotąd pokonać, widzisz, że świat ma dla Ciebie nie tylko mnogość ciekawych doznań, ale też mnóstwo zupełnie nowych możliwości.
Za nami wspólny, pierwszy rok szkolny 2019/2020. To był bardzo trudny czas dla nas wszystkich. Chciałabym dziś podziękować Państwu za wszystkie bardziej lub mniej przyjazne minione miesiące. Wszyscy Państwo zasługujecie na szczególną wdzięczność za to, co robiliście, bez względu na to czy przyszło nam żyć w okresie pandemii, czy w tzw. normalnym czasie. Wspólny rok już za nami. Wszystko, co zadziało się w tym czasie, uzmysłowiło mi, jak bardzo ważne są międzyludzkie relacje i jak istotne jest to, aby otaczać się życzliwymi ludźmi. Szczególnie w takich momentach, gdy musimy sobie pomagać. Mam wielki dług wdzięczności wobec tych wszystkich, na których mogłam zawsze liczyć, gdy przed nami pojawiło się wiele znaków zapytania.
Od wsparcia i nieocenionej pomocy Pani wicedyrektor, wspólnych rozmów, poszukiwania sposobów na rozwiązanie zawiłych sytuacji, po zwykłą życzliwość, zrozumienie, wyrozumiałość i cierpliwość, a także empatię Was wszystkich. Pomagaliśmy sobie wszyscy jak potrafiliśmy. Pamiętam, jak stanęłam przed Państwem po raz pierwszy. Jeszcze wtedy nie zdawałam sobie sprawy, że otoczona jestem gronem, które staje na wysokości zadania. Potrzebowałam czasu, choć wbrew pozorom niewiele, aby przekonać się, że jesteście ludźmi, w których trzeba, bo warto zainwestować! Ponieważ jestem racjonalistką, skupiłam się na tym, co tu i teraz, i zamiast powodów do obaw , znalazłam sporo życzliwości, chęci działania, sympatii, zaangażowania oraz profesjonalizmu. Jestem Wam wszystkim bardzo wdzięczna za to całe wzajemne wsparcie. Mam w pamięci nasze rozmowy i pisania do siebie. Wiele Wam zawdzięczam.
Róbmy to wszystko dalej. Przed nami, mam nadzieję, mimo wszystko, lepsze jutro. Lepsze, bo nasze!
Życie nie przynosi nam ludzi, jakich chcemy. Przynosi ludzi, których potrzebujemy. Ludzi, którzy nam pomogą, którzy nas pokochają, ale i takich, którzy czasami nas zranią czy zawiodą. Wszystko po to, abyśmy się stali osobami, którymi mamy się stać.
Z wyrazami szacunku
dyrektor szkoły- Justyna Borek